نمایش خانگی با سریال‌های مبتذل ترکی موجب تنزّل ذائقه مخاطب ایرانی شده است
تاریخ انتشار: ۱۹ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۹۱۴۴۷۱
محققانی چون «مَک کِلند»، نوسازی کشورهای در حال توسعه را در گرو نزدیک کردن خصایص افراد و ارزش‌های موجود در جوامع به ارزش‌های اروپایی و آمریکایی می‌دانند. - اخبار فرهنگی -
خبرگزاری تسنیم-فاطمه خانی‌پور: روزی که «مارشال مک لوهان» در کتاب «برای درک رسانه‌ها»، در جواب «ارشمیدس» که گفته بود: یک نقطه اتکا در جهان به من نشان بدهید تا من توسط آن دنیا را تکان بدهم، گفت: اگر ارشمیدس امروز زنده بود حتماً رسانه‌ها را به ما نشان می‌داد، شاید کسی باور نمی‌کرد اینگونه وجه غالب و نقش پررنگ رسانه‌ها، بُعد سرگرمی‌سازی بشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
«لاسول» در سال 1948 نقش‌های وسایل ارتباطات جمعی یعنی همان رسانه‌ها را اینگونه برمی‌شمرد:
1.نظارت بر محیط
2.ایجاد همبستگی‌های اجتماعی
3.انتقال میراث فرهنگی
و چندسال بعد «چارلز رایت» نقش سرگرمی را به نقش‌های مذکور اضافه می‌کند.
با کمی دقت به روشنی می‌بینیم که بزرگ‌ترین شرکت‌های تولید فیلم و سریال در دنیا این چهار کارکرد را با هم ادغام کرده‌اند و در یک سبد فرهنگی واحد تحت عنوان سرگرمی به خورد مخاطب می‌دهند.
اعتراض شورای صنفی نمایش به ساعت کاری سینماهاسمفا اهرم فشاری برای سینمادارانی که خوش وعده نیستنکارکردهایی که شاید در خیلی از کشورها مغفول مانده است و رسانه‌ها باری به هرجهت از انجام این وظایف سر باز می‌زنند. اما در این بین بعضی کشورهای خاورمیانه از جمله ترکیه مسیرشان را جدا کرده‌اند.
نمایی از سریال‌های ترکی
آنها الگوی توسعه‌ای خاص خود را پیدا و همان‌طور که همه شاهدیم به خوبی در سال‌های اخیر بازار مخاطب سینما و سریال خود را داغ کرده‌اند. بر اساس اطلاعات وزارت فرهنگ و گردشگری ترکیه، اکنون بیش از 150 سریال ترکیه‌ای به بیش از 100 کشور جهان صادر و پخش شده است. هر کدام از این سریال‌ها نقش نماینده‌ای را دارند که می‌تواند عده‌ای را برای سفر به ترکیه، حتی مکان‌های کمتر شناخته شده ترغیب کند و این یعنی همان کارکرد انتقال میراث فرهنگی که به خوبی ایفا شده و همراه با جذب گردشگر با یک تیر دو نشانه زده و سودی دو چندان را برای این کشور فراهم کرده است.
بر اساس گزارشی که در گاردین نوشته شده است، شیلی، آرژانتین و مکزیک به ترتیب بزرگ‌ترین مشتریان سریال‌های ترکیه‌ای و در این کشورها بیشتر خریداری شده‌اند. از دیگر مشتریان پر و پا قرص سریال‌های ترکیه‌ای می‌توان به چین، روسیه،کره و ژاپن اشاره کرد.
نمایی از سریال‌های ترکی
تا پیش از اینکه سریال‌های ترکیه‌ای این‌طور بازار خاورمیانه را در دست بگیرند، مصر و به ویژه سوریه یکه‌تاز سریال‌های تلویزیونی در این بخش جهان بودند. محبوبیت سریال‌های سوریه‌ای به حدی بود که حتی پس از ورود سریال‌های ترکیه‌ای به جهان عرب، دوبله با لهجه سوریه‌ای یکی از ترفندهای شبکه‌ها برای محبوب کردن این سریال‌ها بود.
پس مشخص شد که اگر یک رسانه بتواند درست، با هدف و با انگیزه عمل کند و حتی فقط یکی از کارکردهای رسانه‌ای خود را به خوبی انجام دهد، کارکردها و وظایف دیگر به نوعی هم‌راستا با همدیگر محقق خواهند شد.
بر همین اساس خالی از فایده نیست به نکته‌ای از مقاله «اِوِرت راجِرز» تحت عنوان " گذر از الگوی حاکم" اشاره کنیم. راجرز در این مقاله می‌نویسد: الگوی توسعه (رسانه‌ای) در کشورهای درحال توسعه باید الگوی متناوب و منطبق با شرایط خاص هر کشور باشد.
تصویر سریال حریم سلطان یکی از معروف‌ترین سریال‌های ترکی
همچنین «چودری عنایت اللّه»، نماینده پاکستان در یونسکو به الگوی واحد جهانی‌سازی و نوسازی «لِرنِر» ایراد وارد می‌کند و آن را به خاطر غربی بودن و بی‌توجهی به فرهنگ‌های کشورهای در حال توسعه مورد انتقاد قرار می‌دهد. او می‌گوید: الگوی توسعه در کشورهای در حال پیشرفت باید آسیایی، آفریقایی و به طور کلی مبتنی بر خصایص بومی و داخلی هر کشور باشد.
همان‌طور که شاهد این مدعا این است که بسیاری از کشورهای آسیایی فرهنگ فیلمسازی خود را مطابق فرهنگشان رعایت کرده‌اند. مانند هند، کره، ژاپن و...
ترکیه از جمله کشورهایی است که فرهنگ خاص کشورش را وارد صنعت فیلمسازی خود کرده است. آداب و رسوم، تفکرات، عقاید و نحوه زندگی مردمش را به خوبی نشان می‌دهد. بعضی سنت‌ها و آداب قدیمی مثل جبرگرایی‌ها و تسلیم سرنوشت شدن‌ها را روایت می‌کنند و از همان اندیشه‌ها داستان‌های طویل و طولانی می‌سازند و تحویل مخاطب‌های جهانی می‌دهند.
اما راز جذابیت و جلب مخاطب پای سریال‌های ترکیه‌ای چیست؟ چرا مخاطبان علاقه وافر به دنبال کردن این داستان‌های بی سر و ته دارند؟
از دوجنبه می‌توان به این سؤال پاسخ داد: جنبه نظری و جنبه عینی ماجرا.
از حیث جنبه نظری باید گفت که ترکیه از جمله کشورهایی است که همیشه داعیه‌دار مدرنیسم و تجددگرایی و سبک زندگی غربی است و این دقیقاً همان پیش‌شرط جامعه مدرن است. به این معنا که محققانی چون «مَک کِلند» (1967) که معتقد به نوسازی جهان‌اند، نوسازی کشورهای در حال توسعه را در گرو تغییر خصایص افراد و ارزش‌ها و هنجارهای موجود در جوامعشان می‌داند و اینکه باید هرچه بیشتر این نگرش‌ها و ارزش‌های خود را به مردم اروپای غربی و آمریکای شمالی شبیه و نزدیک سازند.
از چشم‌انداز این نظریه به خوبی می‌بینیم که سریال‌های ترکیه‌ای با اقتباس از فرهنگ مبتذلانه غربی و فساد و تباهی موجود در داستان‌های به اصطلاح عاشقانه و تلفیق آن با یک سری اندیشه‌های جبرگرایانه و داستان‌پردازی، ذهن مخاطب را درگیر بی‌کیفیت‌ترین حالت و موضوعات ممکن در زندگی می‌کنند. داستان‌هایی که اغلب رویایی و یا نادرند و اساساً در زندگی روزمره مخاطب به کمترین کار هم نمی‌آیند و توشه‌ای ندارند.
نمایش سریال‌های ترکی در فیلیمو
این هم جنبه عینی ماجرا است یعنی چیزی که هم اکنون شاهد آنیم. مردم وقتی ذائقه تفکراتشان دستکاری شود به کمترین چیزها اهمیت خواهند داد. به جای نکات ناب و اصیل زندگی و معرفت‌شناسی به دنبال جنبه‌های پست و واهی می‌گردند. نظریات تأثیر ارتباطات بر مخاطب به خوبی راه را برای اصحاب رسانه روشن کرده است که چرا و چطور و چقدر می‌توانند روی ذهن مخاطب تأثیر گذار باشند.
در پایان یک سؤال را از مخاطبان عزیز خواهیم پرسید به نظر شما تا چند صباحی پیش که دسترسی به این موهومات کمی دشوار بود و جز از طریق شبکه‌های ماهواره‌ای امکان پذیر نبود تا این میزان محبوبیت و طرفدار داشت؟ حال چرا ما باید شرایط دسترسی هرچه بهتر و بیشتر این مبتذل‌های خانگی با سبک و سیاق غربی را به خانه‌هایمان فراهم کنیم آن هم با چاشنی دوبله و یک اشتراک شبکه نمایش خانگی؟ به همین سرعت و به همین وسعت...
هالیوود‌های خطاب به ترامپ: تو اخراجی/ خداحافظ ژولیده نفرت‌انگیزشخصیت پردازی ترامپ در سریال سیمپسون‌ها نمونه‌ای از کارکرد سیاسی هالیوود استانتهای پیام/منبع: تسنیم
کلیدواژه: رسانه آمریکا سریال شبکه نمایش خانگی سینمای ایران سینما رسانه آمریکا سریال شبکه نمایش خانگی سینمای ایران سینما سریال های ترکیه ای سریال های ترکی کشورهای در حال حال توسعه رسانه ها سریال ها ارزش ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۹۱۴۴۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اجرای عمومی تئاتر‌های جشنواره رضوی گامی موثر است/ ماجرای عشقی عجیب
کارگردان نمایش «پر» از آثار هفدهمین جشنواره ملی تئاتر رضوی، رویکرد جشنواره در حذف بخش رقابتی و توجه به اجرای عمومی آثار را اقدامی موثر دانست.
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، نمایش «پر» نوشته مجید کاظم‌زاده‌مژدهی با کارگردانی محمد رسائلی در قالب هفدهمین جشنواره ملی تئاتر رضوی از ۱ تا ۱۰ اردیبهشت سال جاری در تالار مرکزی شهر رشت روی صحنه رفت.
محمد رسائلی درباره موضوع نمایش «پر» و دغدغه خود برای تولید و اجرای این اثر، گفت: این نمایشنامه با مضمون بسیار خاص و مرتبط با فرهنگ رضوی نوشته شده و رویکرد آن مرا به چالش واداشت و لذا دوست داشتم آن را تولید کنم. این نمایش زندگی یک فرد به اصطلاح چاله‌میدانی قبل انقلاب را روایت می‌کند که عاشق زنی می‌شود که کفش‌دار حرم امام رضا (ع) است و داستان جالبی برایش رقم می‌خورد.
وی اظهار امیدواری کرد داستان این اثر در اجرا نیز مخاطب را تحت تاثیر قرار داده باشد.
رسائلی با بیان اینکه تولید اثر برای جشنواره‌های موضوعی یا غیر آن به لحاظ اجرا دارای چارچوب مشخصی است، تصریح کرد: برای القای روح و جان معنوی تئاتر‌های با موضوع رضوی به مخاطب، نگاه ما متفاوت می‌شود، زیرا تاثیر روانی که من به عنوان هنرمند در وجودم از امام رضا (ع) می‌گیرم با کار‌های دیگر متفاوت است. هنرمند عرصه تئاتر باید در درجه اول ارتباط معنوی و ارادت خاصی را که خودش با امام رضا (ع) می‌گیرد به خوبی در لایه‌های مختلف اجرا برای مخاطب نیز به نمایش بگذارد تا ارتباط دوسویه بین مخاطب و تئاتر رضوی شکل بگیرد و مضمون مورد نظر به مخاطب القا شود.
کارگردان نمایش «پر» درباره حضور در جشنواره رضوی یادآور شد: این جشنواره برای من جایگاه مستحکمی دارد که به آن ارادت دارم و حالم را تا حد بسیار زیادی خوب می‌کند، لذا شرکت در آن برایم جایگاه بالایی داشت.
وی درباره حذف بخش رقابتی جشنواره تئاتر رضوی و گرایش به اجرای عمومی نمایش‌ها در شهر‌های خود، تاکید کرد: این اقدام گامی موثر و حرکتی قابل پذیرش است و این مهم مولفه موثری در موفقیت اهداف جشنواره برای نشر فرهنگ رضوی است.
رسائلی در پایان با بیان اینکه وجود بخش رقابتی از جهتی سبب تبادل نظر و انتقال تجربه بین گروه‌های نمایشی می‌شود، گفت: با این وجود تحقق حمایت اجرا‌های عمومی برای هر نمایش در شهر خود با توجه به شرایط اقتصادی موجود بسیار بهتر است و از این منظر این اقدام پسندیده و قابل ستایشی است که از سوی دبیرخانه جشنواره مطرح شده است.
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان